کالای دست دوم، از موضوع آزمون زبان تا معضل ژاپنی

با تایلر کاون از طریق پادکست بی‌‌پلاس آشنا شدم و وبلاگش، پست‌های ارزشمندی داره. این پست بهانه‌ای هست برای اینکه وبلاگش رو بیشتر بخونم، چون ترجمۀ فارسی آخرین پست‌ش هست!

«بر اساس قیمت‌های فعلی بازار کالاهای دست‌دوم، یک گزارش جدید می‌گوید «دارایی پنهان» ژاپن از منظر ذخایر ملیِ اشیاء — که به «اقلام خانگیِ بالقوه قابل فروش مجدد» و بلااستفاده برای بیش از یک سال تعریف می‌شوند — ارزشی در حدود ۵۸۰ میلیارد دلار دارد.

طبق این برآورد، محتویات گردوخاک‌گرفته‌ی کمدها، زیرشیروانی‌ها و گاراژهای ژاپن، ارزشی تقریباً برابر با مجموع ارزش بازار شناخته‌شده‌ترین نام‌های شرکتی جهانی این کشور دارد: تویوتا، سونی و سافت‌بانک.

این انباشت قابل‌توجه، معادل حدود ۴۶۰۰ دلار برای هر فرد در ژاپن است.

در چند سال گذشته، ژاپن به‌طور منحصربه‌فردی به یک جاذبه‌ی جهانی برای خریداران کالاهای دست‌دوم تبدیل شده است — از کیف‌های هِرمِس، ساعت‌های رولکس و کفش‌های محدود نایکی ایر گرفته تا کارت‌های معاملاتی پوکمون، بازی‌های ویدیویی قدیمی، چوب‌های گلف، تجهیزات ماهیگیری و عروسک‌های کمیاب «لیکّا».

بخش فزاینده و قدرتمندی از جذابیت ژاپن برای ده‌ها میلیون بازدیدکننده‌ای که سالانه به این کشور می‌آیند، دیگر فقط خریدهای سنتی نیست، بلکه بازار پررونق و آزادِ خریدوفروش حضوری کالاهای دست‌دوم است.

پیری جمعیت ژاپن، وسواس و نظم‌مندی بسیاری از ژاپنی‌ها، و همچنین ارزان بودن ین از جمله عواملی هستند که پشت این تحولات قرار دارند.

{آخر پستش یه پست از تحلیل دقیق فایننشیال تایمز گذاشته بود که اشتراک می‌خواست…}